بررسی مناسب سازی سیستم حمل ونقل عمومی شهری به منظور استفاده معلولین جسمی – حرکتی مطالعه موردی(خط یک brt تهران)

دردنیای امروز باپیشرفت تکنولوژی وافزایش جمعیت درشهرهای بزرگ وگسترش بی رویه شهرها بدون برنامه ریزی صحیح ووجود مشکلاتی چون استفاده بیش از حد مردم از وسایل نقلیه شخصی وپیامد آن ترافیکهای سنگین شهری ،انوا ع آلودگی های محیطی ، اتلاف وقت ، تصادفات ،انواع بیماریهای روانی و که تمام این عوامل را می توان ناشی از عدم برنامه ریزی صحیح ومتناسب باحمل ونقل آن شهر دانست برنامه ریزی برای حمل ونقل باید به گونه ای صورت بگیردکه تمامی اقشار و افراد یک جامعه رادربرگرفته واز هیچ قشری به خاطر کم ودراقلیت بودن آن صرف نظر نکند کمترین افراد یک جامعه می توانند معلولین باشندکه چیزی در حدود ده در صد از جامعه را شامل می شوند وباتوجه به این که جمعیت کشور به سمت پیری می رود اگر جمعیت سالمند را نیز اضافه کنیم درصد قابل توجهی از جمعیت کشور رابه خود اختصاص می دهدکه اگر بپذیریم هر شخصی برای انجام کارهای روزمره خوداحتیاج به خروج از منزل داردپس باید قبول کنیم جانبازان ومعلولین نیز برای رسیدگی به امور روزانه خودباید از منزل خارج شوندکه نسبت به افراد سالم بامشکلات بیشتری روبرو هستند می توان با رفع نواقص درطراحی ومناسب سازی وسایل حمل ونقل عمومی از جمله اتوبوسهای بی آر تی وایستگاهای انها شرایط بهتر وقابل قبول تری رابرای جابه جایی معلولین فراهم آوریم اتوبوسهای بی ار تی چون از مسیر ویژه استفاده می کنند دراین صورت ازترافیک کمتر وسرعت جابه جایی بیشتری برخوردارهستند که می توان گزینه مناسبی برای استفاده عموم مردم از جمله جانبازان و معلولین باشد .